Stopa cukrzycowa- garść porad

 Zespół stopy cukrzycowej to schorzenie, które stanowi niebagatelny, coraz częściej występujący problem zdrowotny. Chory może mieć zmniejszone odczuwanie w obrębie stóp, na przykład ból jest odczuwany niewystarczająco szybko, w znaczącym stopniu zmniejszeniu ulega także potliwość stóp, a skóra ma tendencje do nadmiernego wysuszania. Stopy osób cierpiących na cukrzycę łatwo ulegają uszkodzeniom, maceracji naskórka czy zakażeniom grzybiczym. Wszelkie rany goją się trudno, łatwo ulegając zakażeniu. 
Przynajmniej raz w roku osoba borykająca się z neuropatią cukrzycową powinna poddać się tak zwanemu screeningowi podologicznemu. Wykwalifikowany podolog przeprowadza diagnostykę przy użyciu : kamertonu oraz urządzeń takich jak monofilament oraz tip therm. Monofilament jest to przyrząd, przy pomocy którego sprawdzamy czucie głębokie (stosujemy nakłucia opuszków palców, planetarnej części stopy), kamerton- przyrząd, który wprawiamy w drgania, przykładamy do stopy ( drgania na poziomie 7-8 na podziałce kamertonu oznaczają wynik prawidłowy, na poziomie 5-6 świadczy o początkach neuropatii, zespole Reynauda, nieszczelności naczyń po udarze), Tip therm bada odczuwanie ciepła/zimna. Karta sporządzona przez podologa jest ważną wskazówką dla diabetologa odnośnie dalszego leczenia. Przed przystąpieniem do screeningu należy wykonać badanie palpacyjne stóp oraz dokładne oględziny podudzi.


Kamerton :

Monofilament :

Tip Therm 

U osób z cukrzycą należy pamiętać o następujących wskazaniach dotyczących pielęgnacji stóp:

- hiperkeratozy powinny być usuwane skalpelem, a nie przyrządem typu Omega.

- mycie stóp należy przeprowadzać w temperaturze do 37 C (skrupulatnie mierzymy temperaturę), unikamy długiego moczenia stóp.

- przestrzenie międzypalcowe powinny być dokładnie osuszane, smarowane kremami przeznaczonymi dla diabetyków.

- codziennie- lekko przez 3,4 minuty masujemy stopy.

- należy nosić wygodne, dopasowane obuwie

- zalecane jest stosowanie odpowiednich, miękkich wkładek ortopedycznych.

- do pedicure nie stosujemy metalowych narzędzi.

- należy codzienne oglądać stóp w celu wychwycenia ewentualnych nieprawidłowości.

- skracamy paznokcie na prosto, niezbyt krótko.

- nie należy chodzić boso, nawet na plaży

- rany lub ubytki dezynfekujemy Octeniseptem

- zalecane są długie, codziennie spacery.

- polecane jest noszenie przewiewnych butów, skarpet wykonanych z naturalnych materiałów. 

Glinki w kosmetyce

Lecznicze właściwości glinki wykorzystywano od zarania dziejów. Naturalna metoda leczenia oraz upiększania przy użyciu glinek nosi miano Argilloterapii. W Polsce nie jest ona szeroko rozpowszechniona oraz niedoceniana, przy czym ze względu na wysoką skuteczność oraz prostotę stosowania zasługuje na szersze upowszechnienie. O leczniczych właściwościach glinek wiedzieli już starożytni. W rejonach Ameryki Południowej, Afryki czy Bliskiego Wschodu istnieje zwyczaj spożywania glinek. Na terenie Indii panuje przeświadczenie o zbawiennym wpływie glinki na leczenie szeregu chorób. Co więcej, podczas I wojny światowej żołnierze dodawali niewielką ilość glinki do musztardy, aby w ten sposób chronić się przed chorobami, zwłaszcza przed dezynterią.

Doktor Jadwiga Górnicka zaleca stosowanie glinek w leczeniu wielu schorzeń, w tym chorób skóry. Glinki wykazują lecznicze działanie na takie stany chorobowe jak: ropnie, brodawki skórne, egzemy, trądzik, otarcia naskórka, trudno gojące się rany, oparzenia czy liszaje. Ogólnie rzecz biorąc, glinki wykazują się działaniem antyseptycznym oraz gojącym.

Glinki poza działaniem leczniczym, posiadają właściwości pielęgnujące skórę. Zawierają one znaczne ilości pierwiastków takich jak magnez, krzem, wapń, żelazo, potas, fosfor, cynk, glin, miedź, selen. Posiadając ładunek ujemny, przyciągają cząsteczki o ładunku dodatnim. Oznacza to, że oczyszczają skórę z substancji toksycznych (które to cechują się ładunkiem dodatnim). Glinki przywracają skórze odpowiedni odczyn pH, opóźniają proces powstawania zmarszczek, odżywiają skórę, regenerują ją, a także pobudzają metabolizm komórkowy oraz mikrokrążenie w skórze. Glinki stosuje się w kosmetyce jako dodatek do maseczek, kąpieli, kompresów, czy też kosmetyków kolorowych.

Rodzaje glinek kosmetycznych:

1. Glinka czarna- stosowana jako maseczka oraz jako dodatek do kąpieli. Polecana w szczególności do cery tłustej, trądzikowej bądź mieszanej. W sposób widoczny zwęża rozszerzone pory, detoksykuje oraz oczyszcza skórę. Nie nadaje się do skóry suchej lub wrażliwej, ponieważ może ją dodatkowo podrażniać.

Działanie glinki czarnej:

- zwęża pory skóry

- oczyszcza skórę

- likwiduje wypryski

- zmniejsza wydzielanie sebum

-odżywia i wygładza skórę

- ujednolica koloryt skóry

Glinka czarna występuje w postaci proszku, który mieszamy z wodą lub hydrolatem w stosunku 1:1, aby uzyskać konsystencję maseczki. Maskę aplikujemy na twarz, pozostawiając ją na około 20 minut. Warto co jakiś czas zraszać glinkę wodą termalną, by zapobiec jej zasychaniu, a tym samym wysuszaniu skóry. Przy pierwszych aplikacjach może pojawić się zaczerwienienie. Oznacza to, że

maseczka oczyszcza skórę z toksyn. Glinkę czarną możemy zastosować także jako dodatek do kąpieli. Pomaga ona zwalczać wypryski, ujędrnia ciało oraz detoksykuje skórę. W tym celu dodajemy do kąpieli kilka łyżek sproszkowanej glinki. Kąpiel powinna trwać około 20 minut.

 

2. Glinka błękitna- zdecydowanie łagodniejsza niż glinka czarna, toteż znajduje ona swoje zastosowanie w pielęgnacji skóry zarówno tłustej, jak i normalnej, suchej czy wrażliwej. Nie wysusza ona skóry tak bardzo jak glinka czarna, nie powoduje podrażnień, czy zaczerwienienia. Co do właściwości, są one zbliżone do glinki czarnej. Glinka błękitna odżywia, regeneruje, detoksykuje oraz oczyszcza skórę. Stosujemy ją w postaci masek na twarz, masek do włosów, kompresów leczniczych lub jako dodatek do kąpieli.

3. Glinka zielona- wykazuje najsilniejsze działanie spośród wszystkich rodzajów glinek. Swoją barwę zawdzięcza zawartości jonów żelaza dwuwartościowego. Pochodzi ze skał krzemionkowo- aluminiowych. Zawiera mnóstwo, bo aż 20 różnych soli mineralnych. Wykazuje się działaniem antyseptycznym, absorpcyjnym jeśli chodzi o substancje toksyczne, gojącym oraz odżywczym. Glinka zielona spłyca zmarszczki, delikatnie złuszcza naskórek. Ma działanie kojące na drobne otarcia naskórka oraz oparzenia. Matuje oraz lekko wysusza naskórek. Stosuje się ją do cery tłustej, zanieczyszczonej, trądzikowej.

Glinkę zieloną stosujemy jako :

a) Maski do twarzy oraz do ciała- 10 g sproszkowanej glinki mieszamy z wodą mineralną albo źródlaną ( około 4 łyżeczek wody). Składniki mieszamy do uzyskania gładkiej pasty. Maskę pozostawiamy na twarzy na około 10-15 minut. Po zmyciu maseczki, stosujemy delikatny krem nawilżający. Jak w przypadku wszystkich glinek kosmetycznych, tutaj również należy pamiętać, żeby nie dopuścić do zaschnięcia maski na twarzy. Stosujemy taką maskę raz w tygodniu.

b) Leczenie grzybicy stóp- do miski wsypujemy około 30 gramów glinki. Wlewamy 2 litry przegotowanej wody, o temperaturze pokojowej. Pozostawiamy na 2 godziny w ciepłym miejscu. W uzyskanym roztworze moczymy nogi przez 20-30 minut. Możemy także nanieść na stopy maskę z zielonej glinki oraz pozostawić ją na pół godziny.

c) Kąpiel z dodatkiem zielonej glinki- do wanny wsypujemy 200-300 gramów sproszkowanej glinki, dodajemy ciepłą wodę. Kąpiel powinna trwać 15- 20 minut. Ma ona działanie pielęgnujące skórę a także lecznicze w przypadku przeziębień, działa relaksująco oraz odprężająco.

d) Mycie włosów- należy zmieszać glinkę z wodą, do uzyskania konsystencji pasty. Pastę nanosimy na skórę głowy. Odczekujemy kilka minut oraz zmywamy. Glinka zmniejsza łamliwość oraz wypadanie włosów, poprawia ukrwienie skóry głowy, działa przeciwłupieżowo.

 

3. Glinka biała, zwana inaczej porcelanową lub chińską- jest ona znacznie delikatniejsza od glinki zielonej, przy czym charakteryzuje się podobnymi właściwościami. Z uwagi na jej łagodne działanie, można ją stosować do skóry delikatnej, wrażliwej, suchej. Ze względu na znaczną zawartość glinu, odznacza się właściwościami wygładzającymi, zabliźniającymi, ściągającymi. Jest ona także składnikiem pudrów, zasypek czy cieni do powiek.

4. Glinka czerwona- pomocna przy leczeniu trądziku różowatego, z uwagi na działanie uszczelniające naczynia krwionośne (zawiera bardzo dużą ilość krzemu). Należy zachować ostrożność w jej stosowaniu, gdyż po dłuższym używaniu może przyciemniać skórę. Zalecana do cery tłustej, naczynkowej, wrażliwej, ze zmianami alergicznymi.

5. Glinka żółta- zawiera żelazo trójwartościowe, co nadaje jej charakterystyczny żółty. Wydobywana jest w kopalniach we Francji. Polecana do cery tłustej, trądzikowej, mieszanej. Posiada właściwości takie same jak glinka zielona czy czerwona, a więc matuje, oczyszcza, odżywia oraz detoksykuje skórę, działa przeciwzapalnie.

6. Glinka różowa- połączenie glinki białej oraz czerwonej w proporcji 1:1. Stosowana w pielęgnacji cery wrażliwej, naczynkowej, skłonnej do alergii i podrażnień. Ściąga oraz wzmacnia skórę, a jednocześnie ją koi, łągodzi podrażenienia.

7. Glinka szara- polecana do cery tłustej i mieszanej. Skutecznie usuwa niedoskonałości cery, wygładza zmarszczki, tonizuje skórę, regeneruje cebulki włosów, usuwa łupież.

8. Kambryjska glinka błękitna, antycellulitowa- stosowana w postaci ciepłych okładów na ciało. Zmniejszając podskórną tkankę tłuszczową, pomaga pozbyć się cellulitu. Glinkę zalewamy ciepłą wodą. Otrzymaną mieszankę nakładamy na ciało jako kompres, a więc po zaaplikowaniu , zawijamy ciało folią spożywczą. Pozostawiamy na około 20-30 minut. Po tym czasie zmywamy ciepłą wodą. Stosujemy 2-3 razy w tygodniu. Rezultaty będą widoczne przy regularnym stosowaniu zabiegu.

9. Glinka niebieska- stymuluje regenerację komórek skóry, wygładza zmarszczki, przywraca owal twarzy. Stosowana w postaci masek na twarz, do pielęgnacji włosów, skóry głowy oraz kąpieli dłoni i stóp.

10. Glinka z kanadyjskiego lodowca- posiada właściwości nawadniające naskórek, odżywia skórę, poprawia mikrokrążenie, wykazuje bardzo delikatne działanie. Może być stosowana do wszystkich rodzajów cery, od suchej po tłustą.

11. Glinka ' Fullers Earth'- mało popularna glinka. Posiada silne właściwości odtłuszczające, oczyszczające oraz działa wybielająco. Polecana do cery tłustej, mieszanej.

 Warto wspomnieć również o rytuale Hammam, szeroko rozpowszechnionym w krajach arabskich. Jest to zabieg oczyszczający w łaźni tureckiej lub marokańskiej, w trakcie którego stosuje się mydło Savon Noir (czarne mydło), glinkę Rhassoul, olej arganowy oraz rękawicę Kessa. Zabieg przebiega etapowo.

Etap 1.

Łaźnia parowa- ciepło otwiera pory skóry, przygotowując ją na dalsze etapy zabiegu.

Etap 2.

Oczyszczanie skóry za pomocą mydła Savon Noir oraz rękawicy Kessa. Przeprowadza się masaż całego ciała. Zabieg ten oczyszcza praz detoksykuje skórę, poprawie mikrokrążenie.

Etap 3.

Oczyszczanie ciała glinką Rhassoul. Glinka ta zawiera minerały takie jak magnez, cynk, żelazo, krzem, miedź. Doskonale oczyszcza ona skórę, a także wygładza ją i ujędrnia. Działa przeciwzmarszczkowo, pobudza krążenie krwi w skórze. Złoża tej glinki znajdują się w Maroko. Jest ona stosowana już od starożytności przez mieszkańców Afryki Północnej oraz Bliskiego Wschodu.

Etap 4.

Masaż olejkiem arganowym. Opcjonalnie stosuje się także oleje takie jak sezamowy, oliwę z oliwek, czy olej ze słodkich migdałów. Masaż ma na celu głębokie odżywienie skóry, a także odprężenie ciała.

Zalecenia ogólne do stosowania glinek:

1. Glinkę należy odpowiednio dobrać do rodzaju cery, a więc dla skóry wrażliwej, suchej zastosujemy na przykład glinkę białą, a dla trądzikowej glinkę zieloną, bądź czarną.

2. Nie używamy metalowych utensyliów do mieszania glinek, z uwagi na możliwe interakcje.

3. Glinkę rozprowadzamy w ciepłej, ale nie gorącej, przegotowanej wodzie, hydrolacie lub naparze z ziół.

4. Maseczkę z glinki nakładamy pędzelkiem, drewnianą lub plastikową szpatułką.

5. Stosunek ilości sproszkowanej glinki do wody, to najczęściej 1:1, przy czym może być on modyfikowany, odpowiednio do potrzeb.

6.. Po nałożeniu maseczki z glinki, należy co jakiś czas nawilżać maskę wodą termalną, aby nie dopuścić do jej nadmiernego zasychania na skórze. Takie działanie ma na celu zapobieganie wysuszeniu skóry.

7. Glinkę zmywamy ciepłą wodą. Po zmyciu maseczki z glinki stosujemy odpowiedni krem, odżywczy lub nawilżający.

8. Zawsze używamy świeżo przygotowanej mieszanki.

9. Nie należy używać glinek zbyt często, gdyż mogą one powodować podrażnienia, wysuszenie skóry.

10. Glinki możemy stosować jako dodatek do kąpieli oraz w pielęgnacji włosów i skóry głowy.

Kąpiel Schiele

Lecznicza terapia, której autorem był Fritz Shiele polega na stosowaniu specjalnych kąpieli stóp, które wywierają efekt terapeutyczny na cały organizm człowieka. Wskazaniami do przeprowadzenia terapii są na przykład : zimne dłonie i stopy, nadciśnienie bądź niskie ciśnienie tętnicze ( zabieg stabilizuje ciśnienie krwi), choroby oskrzeli, astma, problemy żołądkowo-jelitowe, osłabiony system immunologiczny, choroby reumatyczne, łuszczyca, bóle głowy, niegojące się rany czy choroby kobiece. W trakcie zabiegu wzmacnia się mikrocyrkulacja, a zatem żyłki, tętniczki czy włośniczki niejako otwierają się przez co następuje lepsze dotlenienie mięśni, tkanek i narządów, a co za tym idzie pobudzenie ich funkcji oraz odtransportowanie odpadów metabolicznych. Występuje ogólna poprawa stanu zdrowia. Terapia ta znajduje swoje zastosowanie także wśród sportowców, z uwagi na poprawę zdolności regeneracyjnych mięśni jaką można tym sposobem uzyskać. Innymi słowy jest to tak zwany bierny trening krwiobiegu. Do przeprowadzenia tej metody potrzebna jest specjalna wanienka, którą wypełnia się wodą, a także dodatkowymi substancjami takimi jak olejki eteryczne, czy gotowe preparaty.

Przykładowe produkty stosowane w trakcie kąpieli Shiele:

1. Placenta- łagodny produkt na bazie borowiny oraz wyciągu z placenty krowiej. Kąpiel z tym dodatkiem leczy nadciśnienie, łuszczycę, choroby kobiece.

2. Frauenbad- zawiera borowinę oraz olejki z drzew iglastych. Znajduje zastosowanie w terapii chorób kobiecych. 

3. Selectron- zawiera sole oraz zioła. Preparat ten wywiera najsilniejsze działanie terapeutyczne. 

4. Vennenfussbad- wyśmienity w przypadku żylaków. Zawiera kasztanowiec oraz borowinę. 

Przykładowe olejki eteryczne stosowane w trakcie zabiegu :

1. Olejek kamforowy plus Placenta- stosowane w przypadku zimnych stóp, odmrożeń.

2. Olejek lawendowy- wywiera działanie uspokajające, stosowany także w przypadku łuszczycy.

3. Olejek melisowy- skuteczny w przypadku występowania uciążliwych nocnych skurczów nóg.

4. Olejek rozmarynowy- wzmacnia osłabiony system nerwowy, wzmaga metabolizm. 

5. Olejek szałwiowy- działa rozkurczowo, pomaga na problemy z krążeniem krwi, wspomaga gojenie ran.

Specjalną wannę należy wypełnić wodą o odpowiedniej temperaturze, która to, podobnie jak czas, musi być ściśle kontrolowana w celu osiągnięcia odpowiedniego efektu leczniczego. W trakcie zabiegu należy także  bezwzględnie pytać o klienta o odczucia.

 Przed rozpoczęciem  terapii niezbędnym krokiem jest wykluczenie ewentualnych przeciwwskazań do wykonania kąpieli. Są to między innymi : gorączka, wszczepiony rozrusznik serca, tętniaki, niewydolność nerek, ciąża, wyrostek robaczkowy w stanie zapalnym, świeże stany pooperacyjne. 

Makijaż dla niebieskiej tęczówki oka

 Dzisiejsza propozycja makijażu dedykowana jest w szczególności posiadaczkom niebieskiej, bądź zielonej tęczówki oka. Makijaż, który zaproponuję eksponuje naturalną barwę oczu poprzez zastosowanie odpowiednich barw. Kolor oczu wydobędą tak zwane barwy  przeciwstawne, a więc kontrastujące z naturalnym kolorem tęczówki. Zatem dla oczu w kolorze zielonym będą pasować odcienie miedzi czy fioletu. Niebieską tęczówkę podkreślą barwy takie jak chociażby brąz, czy pomarańczowy. Kobiety o brązowych oczach powinny wybierać na przykład zielenie lub odcienie niebieskiego. Po tym kilku słowach wstępu zapraszam do prześledzenia wykonania przykładowego makijażu dla kobiet posiadających niebieską lub zieloną tęczówkę oka.

Produkty, których użyłam do poniższego makijażu:

1. Podkład Revlon CS, kolor 150 Buff ( dla cery tłustej i mieszanej) zmieszany z kamuflażem Kobo w kolorze 402 Nude Beige
2. Puder w kamieniu Rimmel Stay Matte
3. Róż do policzków Golden Rose, numer 210
4. Bronzer Astor Skin Match, numer 001 blonde
5. Cienie do brwi Catrice- duo Eyebrow set
6. Rozświetlacz Lirene
7. Tusz do rzęs Loreal Volume Million Lashes ( black)
8. Cienie do powiek :
Inglot - numer 465 ( brąz), 325 ( fiolet), 311 ( brzoskwinia ), Pierre Rene Professional numer 108 Glamour. My Secret numer 501 ( czysta biel)
9. Kredka do oczu Avon glimmerstick w kolorze Starry Night Blue


Wykonanie :


Krok 1

 Na cała powiekę nałożyłam podkład zmieszany z kamuflażem KOBO, a następnie całość przypudrowałam.  Miało to na celu przygotowanie powieki, aby cienie były trwałe. Można także zastosować bazę pod cienie dowolnej firmy.

Krok 2

Zaznaczyłam załamanie powieki używając do tego celu cienia Inglot w numerze 465. Cień roztarłam przy pomocy pędzelka Hakuro nr H74.

Krok 3
Na powiekę ruchomą zaaplikowałam cień Inglota numer 311. Cień ten "rozblendowałam" , aby nie było ostrych granic pomiędzy nim, a brązem w załamaniu.

Krok 4

W zewnętrzny kącik powieki ruchomej położyłam cień Inglot numer 325  po czym roztarłam go na zewnątrz i ku górze.

Krok 5

Dolną powiekę zaznaczyłam tym samym brązem, którego użyłam do zaznaczenia załamania powieki górnej.

Krok 5

Wewnętrzny kącik dolnej oraz górnej powieki zaznaczyłam cieniem marki Pierre Rene w numerze 108. Jest to czysta biel z mieniącymi się drobinkami. Na górnej powiece narysowałam kreskę przy użyciu kredki firmy Avon w kolorze Starry Night Blue.

Krok 6

Wytuszowałam górne oraz dolne rzęsy tuszem marki Loreal Volume Million Lashes, w kolorze czarnym. Brwi podkreśliłam przy użyciu Duo Eyebrow Set z firmy Catrice. Pod łuk brwiowy zaaplikowałam biały cień marki My Secret.

Makijaż kobiety dojrzałej

Kobiety dojrzałe niewątpliwie stanowią wielką inspirację dla każdego wizażysty. Należy pamiętać o kilku złotych zasadach, które wyróżnia makijaż adresowany dla Pań w wieku 50 + , aby w pełni podkreślał on atuty ich urody. Ważne jest, by tego typu makijaż sprawiał, że skóra wygląda promiennie oraz świeżo.

Na początek warto zastosować tak zwaną bazę pod podkład, która ma za zadanie utrwalenie makijażu, wygładzenie cery, a także zniwelowanie ewentualnego świecenia skóry czy rozszerzonych ujść gruczołów łojowych. Pamiętajmy, ze bazę aplikujemy dość oszczędnie, głównie na tak zwaną strefę T- czoło, nos, brodę. Następnie możemy zastosować produkt zwany wypełniaczem zmarszczek mimicznych w miejsca gdzie takowe występują. Jeśli nie dysponujemy tego typu kosmetykiem warto zastosować jasny korektor, który optycznie zmniejszy widoczność zmarszczek. Pod oczy aplikujemy płynny korektor również w małej ilości, aby niepotrzebnie nie podkreślić zmarszczek w tej okolicy. Podkład aplikujemy na twarz cienką warstwą pamiętając przy tym, aby kolor nie był zbyt ciemny. Możemy zastosować fluid lekko rozświetlający. Następnie aplikujemy puder tak zwanym ruchem wtłaczającym przy pomocy dużego pędzla do pudru. Aby przygotować powiekę pod aplikację cieni należy na przykład pokryć ją korektorem w płynie, a następnie lekko opruszyć pudrem sypkim. Innym sposobem jest zastosowanie tak zwanej bazy pod cienie. Wewnętrzne kąciki oka oraz powiekę ruchomą warto jest rozświetlić w tego typu makijażu, natomiast kąciki zewnętrzne przyciemnić, aby optycznie podnieść powiekę oraz nadać oku pogodny wygląd i wizualnie je powiększyć. Musimy przy tym pamiętać, żeby nie używać bardzo ciemnych kolorów. Nie stosujemy również cieni perłowych czy brokatowych. Nie są one korzystne dla skóry kobiet dojrzałych. Warto wybrać cienie o matowej bądź satynowej fakturze. Kolejnym sposobem na optycznie uniesienie oka jest rozświetlenie partii skóry pod łukiem brwiowym. Możemy to zrobić na przykład przy pomocy rozświetlacza. Brwi stanowią bardzo istotną część twarzy oraz powinny być odpowiednio wyregulowane. Zadbany łuk brwiowy w znaczący sposób odmładza rysy twarzy. Warto zastosować na przykład cienie do brwi zamiast ołówka, aby wypełnić ich ewentualne ubytki. Efekt będzie zdecydowanie bardziej subtelny. Jeśli stosujemy hennę do brwi pamiętajmy, aby uzyskany kolor nie był zbyt ciemny, nie aplikujmy zatem henny w kolorze czarnym, a raczej postawmy na grafit lub brąz. Rysy twarzy możemy wymodelować bronzerem, który nakładamy w szczególności pod kości policzkowe, aby je uwypuklić i wizualnie podnieść oraz na żuchwę, aby uzyskać efekt optycznego liftingu twarzy. Warto zastosować także odrobinę różu, który odświeża koloryt skóry nadając jej młodzieńczego wyglądu. Poniżej przedstawiam propozycję dwóch makijaży adresowanych w szczególności dla kobiety dojrzałej: